Het schilderij ‘Gezicht over het Haringvliet’, ik had er in alle eerlijkheid tot vorig jaar februari nog nooit van gehoord. Laat staan dat ik een foto gezien had of dat ik wist dat het in Doetinchem hing. Het kwam me ter ore toen ik in de krant las dat de gemeente Middelharnis en Sommelsdijk het doek schonken als dank voor de hulp. Twee zinnen verder stond dat het doek in een opslag stond, later bleek dat het kwijt was. Een zoektocht werd opgestart en daarin verschenen wat boze en teleurgestelde mensen ten tonele.
Een van die mensen wat Ben Kothuis. Van 1982 tot 1998 raadslid en wethouder van de gemeente Doetinchem. Het schilderij hing op de kamer van zijn voorganger en hij vond dat het moest blijven hangen tijdens zijn ambtsperiode. Men wilde het weghalen, maar daar is hij voor gaan liggen. Na zijn vertrek werd het doek wel weggehaald, naar verluid is aan zijn opvolger niet eens gevraagd of het mocht blijven hangen. Het was al weg toen diegene in de kamer trok. Het schilderij hing daarna in de kelder van het stadhuis en verdween bij een verbouwing in de opslag. Waarna het kwijtraakte. Tot woede van Kothuis die er zelfs de krant nog mee haalde. Dat schilderij moest terug komen van hem. Zo simpel is dat, gevleugelde woorden die hij regelmatig uitsprak. Helaas overleed Ben Kothuis op 7 februari op 86-jarige leeftijd.
Afgelopen donderdagavond, 5 maart, werd hij herdacht met een in memoriam door burgemeester Mark Boumans van Doetinchem. Uiteraard kwam ook hier dat schilderij aan de orde. “In 2019, we hadden het er net even over, kwam Ben Kothuis nog weer in het nieuws vanwege het schilderij”, sprak Boumans. “Het Watersnood Rampschilderij.”Die spatie sprak hij zo uit en ik sluit niet uit dat dat de bedoeling geweest is gezien de geschiedenis die zich vorig jaar afspeelde. “Het schilderij was in 1954 geschonken door de Zuid-Hollandse dorpen Middelharnis en Sommelsdijk vanwege ónze hulp tijdens de Watersnoodramp.” Als gezegd hing het schilderij altijd op zijn werkkamer. “En dat het schilderij kwijt was, dat vond meneer Kothuis een grote schande. Gelukkig kwam het schilderij weer boven water en hangt het nu op een prominente plek, in het beeld ook van ons allen, in de foyer van ons stadhuis.”
Vanwege een punt dat op de agenda stond, namelijk het vestigen van een tankstation langs de Oostelijke Randweg, was het druk in de raadzaal. Veel Doetinchemmers weten niet dat hun stad al op zondagavond 1 februari 1953 op initiatief van toenmalig burgemeester Boddens Hosang in actie kwam om de getroffenen in het rampgebied te helpen. Toen werd ook al besloten Middelharnis en Sommelsdijk te adopteren. Het was de hele reden om dit project op te starten: De kennis vergroten van de recente geschiedenis. Mooi dat ik daar nu een klein handje bij geholpen ben. Zo simpel is dat.
Ben Kothuis gaat mijn boek helaas niet meer lezen. Gelukkig ben ik op tijd genoeg begonnen om een mooi document over de herdenking op 1 februari 1993, veertig jaar na de Watersnoodramp, van hem te krijgen met oude foto’s. Hij zei toen al “je mag het houden, ik heb er niks meer aan.” Voor Ben en al die anderen die erbij waren of die het verhaal wel kennen, ga ik door. Om hun verhaal weer voor het voetlicht te krijgen. Zo simpel is dat.