Het escaleert een beetje uit de hand

Omdat ik niet wilde wachten op het een of het ander, besloot ik bij de start van het onderzoek anderhalve week geleden op meerdere paarden te wedden. Alleen bleek de animo voor het verhaal achter de hulpverlening door Doetinchem aan Middelharnis een beetje groter dan ik dacht: Ik heb een gesprek gehad met de Gelderlander, mijn persbericht is geplaatst in het Eilanden Nieuws, de Stad Doetinchem, het Doetinchems Vizier (helaas met de toevoeging ‘Zeeuwse’ aan mijn ingezonden stuk, au) en op de editie Goeree-Overflakkee van nieuws punt nl en de digitale edities van Groot Goeree-Overflakkee en Doetinchems Vizier. Bovendien ben ik afgelopen dinsdag tussen 10 en 11 op de koffie geweest bij Rob Kleijs van Omroep Gelderland om te vertellen over mijn project en een oproep te doen voor verhalen, groot of klein.

Daarnaast heb ik contact opgenomen met het Watersnoodmuseum in Ouwerkerk en het Stadsmuseum in Doetinchem met de vraag of zij wat in de collectie hebben, dit hangt nog. Van de Stichting Ruimzicht, die het gedachtegoed beheert van dominee van Dijk, de man achter onder andere het Lyceum, meisjesinternaat, villa Ruimzicht en de baptistenkapel in Doetinchem, heb ik waardevolle informatie gekregen.

Mijn oproep heeft ook effect (gelukkig). Ik heb namen gekregen van jongens die in Doetinchem gezeten hebben, over anderhalve week heb ik een afspraak met een mevrouw die in de vijfde klas zat toen ze geadopteerd werd door Doetinchem en die hier ook haar eindexamen aan het Lyceum heeft gedaan. Vandaag ben ik gebeld naar aanleiding van mijn bezoek aan Omroep Gelderland door een meneer wiens zus geholpen heeft de inzameling en het inpakken van de goederen met de belofte dat hij nog verder rondvraagt en als hij meer weet me weer belt. En er was dus de reactie van de Stichting Ruimzicht.

Kortom: Ik ben tot nog toe één keer in het archief geweest om onderzoek te doen, voor de rest ben ik vooral bezig om mijn project onder de aandacht te brengen. Ik durf nu al wel te concluderen dat het onderzoek op gang komt zoals de hulpverlening destijds: heel erg snel. Burgemeester Boddens Hosang van Doetinchem zat destijds op de avond van 1 februari al met een groot aantal afgevaardigden van diverse instanties bij elkaar op het gemeentehuis. Die avond is ook al besloten dat Middelharnis en Sommelsdijk geadopteerd werden en wat er moest gebeuren, waarna de hulpverlening de volgende dag zeer snel op gang kwam en het eerste transport in de nacht van 2 op 3 februari 1953 kon gaan rijden. Waarbij ik nu niet anders kan zijn dan wat mijn eilandgenoten destijds ook geweest zijn: dankbaar. Komend weekend en begin volgende week ben ik op Flakkee, benieuwd wat ik daar aan verhalen tegen ga komen!

2 reacties op “Het escaleert een beetje uit de hand”

  1. Adriënne je moet het bovenschrift even aanpassen.Escaleren is volgens mij uit de hand lopen, dus je gebruikt een contaminatie
    Een contaminatie is een combinatie van twee taalvormen, die veelal overeenkomsten in betekenis en functie hebben.
    Hier spreekt de schooljuf 🙂
    Verder goed bezig hoor!

    1. Ha Nettie,

      Ik snap je grammaticale ‘kriebel’, normaal zou ik het ook niet zo snel gebruiken, maar nu wilde ik op een speelse wijze aangeven dat de boel een beetje uit de hand loopt. Al is het natuurlijk niet uit de hand lopen, want ik ben er alleen maar blij mee. Maar ik had nooit verwacht dat het zo snel allemaal zou gebeuren. Vandaar de grammaticaal niet juiste titel.

      En natuurlijk weet ik wie het zegt ;-). Bedankt voor je reactie!

Laat een antwoord achter aan Nettie van Heemst Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *